പ്രകൃതി നിന് ഗൂഡസൗന്ദര്യത്തില്
മോഹിതനായ് ഞാന് നില്ക്കേ....
നിന്റെ മൂകവിചാരങ്ങള്..
മന്ദമാരുതനായെന്നെ വന്നു തലോടി..
മദനോത്സവങ്ങള്ക്ക് നൃത്തമാടാനെന്നെ വിളിച്ചൂ
ആടും മേഘക്കീറുകള്ക്കിടയില്..
കറുത്ത മേഘമായെന്നെ നിറുത്തി..
മഴയായി പെയ്തൊഴിയും വരെ..
മിന്നല്പ്പിണരാല് നീ രംഗവേദി
അലങ്കരിച്ചു..അലങ്കരിച്ചു..
മഴത്തുള്ളികളായി ഞാന് നൃത്തം വെച്ചു
താളത്തില് താളത്തില് തുള്ളി വീണു..
പ്രകൃതി നീയെന്നെയൊരുക്കിയ..
കയ്യാല് വീണ്ടുമെന്നെയലങ്കരിയ്ക്കൂ...
നിനക്കായ് ഞാന് പെയ്തു വീഴാം
ആയൊരാനന്ദത്തില് വീണ്ടും പിറക്കാം..
ഓരോ പിറവിയുമാനന്ദം..
പിന്നെ ആനന്ദമേറ്റിയുയിരടയും..
പ്രകൃതീ...നീയും ഞാനും ഒന്നല്ലേ..
നമ്മുടെ മോഹവും ഒന്നല്ലേ...
ധിംതിമി..ധിംതിമി..താളം
ഡുംഡുമി..ഡുംഡുമി..മേളം.
ആടാം... നമുക്കൊന്നിച്ചാടാം..
ഈയാനന്ദനൃത്തം തുടരാം..
പിന്നെ..പിന്നെ..തളര്ന്നുറങ്ങാം..
നീയെന്നെ പുണരൂ..പുണരൂ..
ആ..ചുംബനലഹരിയില്..
രതിവേളകള്ക്കപ്പുറം..
നമുക്കുറങ്ങാം..നമുക്കുറങ്ങാം..
—————-***********——————-
2 comments:
പ്രകൃതിയുടെ സൌന്ദര്യം മൂകമാണോ?
ശരിയാണ്..മൂകമല്ല..ഗൂഡമാണ്..തിരുത്തി
Post a Comment