കവിത,വറ്റിപ്പോകുന്ന പുഴയിലെ
ദാഹനീര്‍ കൊടുക്കും കൊച്ചുറവയാണ്!
കവി,അക്കൊച്ചുറവയെ ചാലു കീറി-
ദാഹിക്കുന്നോര്‍ക്ക് കൊടുക്കുന്നവനും!
ഒന്നും പുതിയതുമല്ല,പഴയതുമല്ല
പുതിയ പുഴയെന്നില്ലല്ലോ;പഴയതെന്നും
കാവ്യപ്പുഴ നിത്യനിസൃതിയിലാണതെന്നും
അതിലേതൊരു കവിയ്ക്കു തടയണ കെട്ടാനാകും?
അനവധി പുറമൊഴുക്കുകളതിലധിക
മകമൊഴുക്കുകള്‍ നിറയെയതിലെന്നും
അതിലൊരു കൊച്ചുനീര്‍ച്ചാലില്‍ നിന്നുമിത്തിരി
തെളിനീര്‍ കുമ്പിളിലിലെടുത്തു ഞാന്‍!
അതാരുടേയും ദാഹം തീര്‍ക്കുവാനില്ല..
അതെന്റെ ദാഹം മാത്രമേ തീര്‍ക്കുന്നു-
വെന്നുള്ള സത്യം തിരിച്ചറിയുന്നു ഞാന്‍
അത്തിരിച്ചറിവിലുമാ നീര്‍ച്ചാലൊഴുകുന്നു പിന്നെയും
1 comments:
നീര്‍ച്ചാലൊഴുകട്ടെ പിന്നെയും!
Post a Comment